Είναι μαγικό το συναίσθημα να βλέπεις δέντρα γεμάτα λουλούδια  σε τόνους του άσπρου και του ροζ, να ακούς πουλάκια να ξεκινούν το τραγούδι με τις πρώτες ακτίνες του ήλιου και να μυρίζεις το άρωμα από μικρά αγριολούλουδα που τολμούν να αψηφήσουν τα κρύα ξεσπάσματα του Μάρτη.

Είναι επίσης μαγικό όμως να νιώθουμε, ότι ταυτόχρονα με τη φύση, ξυπνάει και το μέσα μας. Έπειτα από έναν χειμώνα γεμάτο ανατροπές, ανακατατάξεις, αναπροσαρμογές, τόσο ατομικά όσο και συλλογικά, κάτι κινείται. Και ας μην έχουν ολοκληρωθεί οι εκκαθαρίσεις, και ας μοιάζει μακρινή η διαδρομή, η ψυχή γνωρίζει ότι άφησε πίσω της ένα μεγάλο βάρος, αποχαιρέτησε μοτίβα του παρελθόντος και με τον δικό της τρόπο διεκδίκησε κάτι ακόμα από αυτό που την γεμίζει.

Βαθιά εισπνοή... Ναι, είμαστε ακόμα εδώ, ναι, πέρασε και αυτός ο χειμώνας και ναι, είμαστε πιο έμπειροι μπροστά στο νέο κάλεσμα της άνοιξης.

Ελεύθερη εκπνοή... Ναι, κάποιος χώρος άδειασε στην καρδιά, κάποια πράγματα μπήκαν σε μια τάξη, κάποιες ιδέες ξεπρόβαλαν δειλά δειλά.

Βαθιά εισπνοή... συγκέντρωση δυνάμεων, συνειδητοποίηση των νέων δυνατοτήτων, αρχή της δημιουργίας.

Ελεύθερη εκπνοή...αίσθηση ασφάλειας μέσα στην αβεβαιότητα, αίσθηση ενότητας μέσα στο όλο, αίσθηση ροής μέσα στη ζωή.

Η ζωή προχωράει, η αναπνοή μας συνεχίζεται και η άνοιξη μας δείχνει το δρόμο: ποιος θέλει να ανθίσει; 

Βαθιά αναπνοή... Πάμε!

Αφήστε ένα σχόλιο